Vorig jaar stapten we het eerste deel van de Kustroute (van Wenduine tot Oostende), het was hoog tijd om deze verder af te stappen. De weersvoorspellingen waren niet meer zo goed als de voorbije dagen, maar we hoopten dat het wel zou meevallen. Dus we namen enkel een fleece mee, zeker geen regenjas.
We parkeerden de auto aan de vismijn in Nieuwpoort en namen de kusttram tot in Oostende. Aan de Koninginnelaan pikten we opnieuw in op de route waar we vorig jaar gestopt waren. Op de zeedijk aangekomen gingen we linksaf, langs de koninklijke gaanderijen. Ik voelde mij serieus opvallen met mijn stapbottinnen tussen alle strandgangers op teenslippers. We volgden de zeedijk verder tot Mariakerke.
Na een half uurtje begon het al te miezeren, dus fleece aan. Geleidelijk aan begon het harder te regenen, maar we stapten verder. Aan Vayamundo in Ravelingen gingen we toch even binnen, voor een sanitaire stop en om wat te schuilen. Toen het over leek gingen we verder. De route ging nu van de zeedijk weg. Voor de OLV-ter-Duinenkerk met het Ensorgraf sloegen we rechtsaf het duinpad in. Jammer genoeg begon het weer harder te regenen. We gingen schuilen aan de ingang van een appartementsgebouw. We checkten buienradar, de bui zou snel over zijn. Dus we wachtten en wachtten... Na een half uurtje regende het nog lichtjes, dus we stapten verder. Maar een paar 100m verder begon het opnieuw harder te regenen. De lucht zag overal grijs, dus het zag er niet naar uit dat het snel zou beteren. Zo was het niet meer leuk om te wandelen, we waren er niet op voorzien, dus we beslisten de tram terug te nemen in Raversijde. Volgende keer beter...
De tram had blijkbaar als eindhalte Westende (en niet De Panne) dus we moesten er noodgedwongen afstappen en wachten op de volgende tram. En hier scheen zowaar de zon! Oké, we gingen er weer voor. We stapten 1,7km terug in de richting van Middelkerke om opnieuw op de GR-route te kunnen aansluiten. Deze trok hier het binnenland in. Eerst wandelden we nog door wijken maar uiteindelijk komen we in de polders terecht. We liepen nu tussen de weiden, graanvelden en boerderijen, een heel andere omgeving dan een half uurtje geleden. Als je dan eens omkeek stak de hoogbouw aan de dijk fel af tegen deze natuurpracht.
Na een uurtje stappen kwamen we aan de "rattevallebrug" aan het kanaal Plassendaele-Nieuwpoort.
Ondertussen waren er alweer grijze wolken te zien en vreesden we dat we opnieuw nat zouden worden. En ja, zo geschiedde... We wandelden ondertussen op het pad langs het kanaal, dus konden enkel onder de bomen wat schuilen. Na een 10- tal minuutjes beslisten we verder te stappen, want we waren nu toch al nat, blijven staan zou niks opbrengen. Gelukkig regende het niet meer zo hard. Na een kwartiertje kwamen we aan een sluizencomplex, die plek herkenden we omdat onze kinderen er een aantal keer op kamp zijn geweest. We stapten verder, de zon kwam er weer door en we bereikten het monument van Albert I. Daar liepen we even rond en via de vismijn kwamen we weer aan onze auto.
Oef, einddoel gehaald! Het was een etappe met hindernissen, maar toch blij dat we het gehaald hebben. We hadden alles samen toch een 15km gewandeld. Het stukje tussen Raversijde en Middelkerke dat we nu niet wandelden hadden we eigenlijk al grotendeels vorige herfst met vrienden gestapt, dus we beschouwen het makkelijkhalve als "gewandeld". Nu rest ons enkel nog het laatste stuk tot De Panne, hopelijk kunnen we dat eens inplannen bij betere weersomstandigheden ....
Write a comment...