Op stap met Karin

Manlief werd 50 jaar en ik wou hem verrassen met een brouwerijbezoek.   Uit dit artikel  haalde ik de inspiratie om brouwerij Het Anker te bezoeken, want daar brouwen ze het lievelingsbier van manlief.  Een bezoekje op de website leerde me dat er ook een hotel is aan het brouwerij, dus boekte ik meteen een weekendje. Op Paaszondag 1 april vertrokken we aldus, samen met zoonlief en zijn vriendin, richting Mechelen.  Een klein uurtje later kwamen we al aan bij brouwerij Het Anker.  We waren nog een half uurtje te vroeg voor het brouwerijbezoek, dus we deden al een korte verkenning van het Groot Begijnhof net achter de brouwerij.  Om 11u sloten we dan aan bij de (grote) groep voor het bezoek aan de brouwerij.  We kregen op een zeer interactieve manier uitleg over de geschiedenis van de brouwerij en het brouwerijproces.  Afsluiten deden we natuurlijk met een proeverij van 2 biertjes.  Daarna gingen we lunchen in de brasserie aan de brouwerij. In de namiddag maakten we dan ee

Op deze mooie, zonnige zondag besluiten we om terug naar Smetlede te rijden om daar lus2 van de Vieruiterstenroute te wandelen.  ( lus1 deden we al eerder) We parkeren de auto opnieuw aan de kerk in Smetlede.  Het is wat drukker en luidruchtiger dan de vorige keer omdat er net een reclamekaravaan passeert, op weg naar de carnavalstoet in Lede. We trekken onze wandelschoenen aan en beginnen aan de route langs café "Bij roste Mon".  Voorbij het kerkhof, aan een kapel slaan we linksaf een veldwegel in .  Het wordt meteen al duidelijk dat we onze schoenen niet proper en droog gaan houden vandaag.  De veldpaden liggen er over het algemeen zeer drassig en modderig bij en soms zijn er wel wat evenwichtsoefeningen nodig om je recht te houden.  Dit stuk hadden we bij de vorige wandeling gemist (doordat we een afslag gemist hadden en dus langs de baan zijn teruggekeerd naar Smetlede), dus ik weet niet of het vorige maand ook al zo erg was.  We zien ook 2 mountainbikers door de mod

De eerste wandeling van 2018 wordt een "trip down to memory lane".  We stappen lus 1 van de Vier Uiterstenroute .  Deze vertrekt in Smetlede en gaat langs Oordegem, een streek waar ik veel herinneringen aan heb uit mijn kinder- en jeugdtijd. Van aan de kerk in Smetlede trekken we al direct de "kouters" in en wandelen we langs mooie, brede veldwegen naar Oordegem.  In Oordegem steken we de baan Smetlede-Oordegem over.  We wandelen niet echt via de dorpskern van Oordegem, wat ik eigenlijk wel wat jammer vind, maar aangezien we eigenlijk maar een 2 uurtjes tijd hebben voor de wandeling maken we de extra afslag niet.   We wandelen verder langs "Den Dries" en passeren het café De Blauwe Kanne.  Hier kwam mijn grootvader 40 jaar geleden wekelijks kaarten en ook aan "Bla Kanne Kermes" heb ik mooie herinneringen... Wat verder komen we aan de "Wijde Wereld", hier volgen we terug brede landwegen.  We komen uiteindelijk aan &

De voorbije week las ik iets over het Heidebos in Moerbeke. Dit gebied, op slechts een half uurtje van ons thuis, kende ik helemaal nog niet. Dus daar moest wel eens verandering in komen.  Toen het weer gisteren beter meeviel dan verwacht (tenminste toch tot we vertrokken) besloten we om toch eens die richting uit te gaan. We reden naar Parking 1 in Moerbeke en kozen voor de gele wandeling (6,40km).  We namen nog gauw 2 paraplu's mee die nog in de auto lagen, gelukkig, want enkele minuten later begon het al goed te regenen.  We liepen eerst over een zanderige vlakte en daarna afwisselend door naald- en loofbossen en langs poldervlaktes.  Het is er zeer rustig en stil.   Langs de wandelpaden waren verschillende soorten paddenstoelen te vinden.  Dit eerste deel van de wandeling loopt ook gelijk met de GR122.  Na +/- 3,5km loopt de route langs de E34, dus hier is het niet meer zo rustig met al het geraas van de auto's en vrachtwagens.  Gelukkig gaat het pad na

Vorig jaar stapten we het eerste deel van de Kustroute (van Wenduine tot Oostende), het was hoog tijd om deze verder af te stappen. De weersvoorspellingen waren niet meer zo goed als de voorbije dagen, maar we hoopten dat het wel zou meevallen. Dus we namen enkel een fleece mee, zeker geen regenjas. We parkeerden de auto aan de vismijn in Nieuwpoort en namen de kusttram tot in Oostende. Aan de Koninginnelaan pikten we opnieuw in op de route waar we vorig jaar gestopt waren. Op de zeedijk aangekomen gingen we linksaf, langs de koninklijke gaanderijen. Ik voelde mij serieus opvallen met mijn stapbottinnen tussen alle strandgangers op teenslippers. We volgden de zeedijk verder tot Mariakerke. Na een half uurtje begon het al te miezeren, dus fleece aan. Geleidelijk aan begon het harder te regenen, maar we stapten verder. Aan Vayamundo in Ravelingen gingen we toch even binnen, voor een sanitaire stop en om wat te schuilen. Toen het over leek gingen we verder. De rout

Het was een mooie zondagnamiddag, dus we wilden graag nog een uitstapje maken.  Maar aangezien we wat laat aan onze planning begonnen en we op tijdig moesten terug thuis zijn, zochten we iets in de buurt.  Een rondje Google maakte ons warm voor de Liniewegelroute  een wandeling van 9km in Eksaarde.  Ideaal, dus wij gauw de auto in richting Eksaarde. We parkeerden de auto aan de kerk van Eksaarde en achter de kerk vonden we algauw het eerste bordje om de route aan te geven. We stapten eerst nog langs de huizen maar na +/- 500m sloegen we de liniewegel al in, een kronkelend smal pad langs de Linie, een militaire verdedigingslijn uit de 18e eeuw.  "De Linie" is nu een prachtig natuurgebied met afwisselend bossen, weiden, moerassen, We lopen langs maisvelden, (veel) braamstruiken en genieten van de al het natuurpracht en de rust. Na +/-3,5km kwamen we  aan de mooie  Kruiskapel . In het verleden passeerden we hier al eens op een MTB-tocht.  Op zondagnamiddag wordt