Doorgaan naar hoofdcontent

7/01/2018 - De Vier Uiterstenwandeling - lus 1

De eerste wandeling van 2018 wordt een "trip down to memory lane".  We stappen lus 1 van de Vier Uiterstenroute.  Deze vertrekt in Smetlede en gaat langs Oordegem, een streek waar ik veel herinneringen aan heb uit mijn kinder- en jeugdtijd.



Van aan de kerk in Smetlede trekken we al direct de "kouters" in en wandelen we langs mooie, brede veldwegen naar Oordegem.  In Oordegem steken we de baan Smetlede-Oordegem over.  We wandelen niet echt via de dorpskern van Oordegem, wat ik eigenlijk wel wat jammer vind, maar aangezien we eigenlijk maar een 2 uurtjes tijd hebben voor de wandeling maken we de extra afslag niet.  

We wandelen verder langs "Den Dries" en passeren het café De Blauwe Kanne.  Hier kwam mijn grootvader 40 jaar geleden wekelijks kaarten en ook aan "Bla Kanne Kermes" heb ik mooie herinneringen...


Wat verder komen we aan de "Wijde Wereld", hier volgen we terug brede landwegen.  We komen uiteindelijk aan "de ree" naar de fauconniersmolen.  Hier kwam ik vaak met mijn grootvader wandelen, want zij woonden eventjes verderop.  Hier wil wel even de afslag maken tot aan de molen en lopen we ook nog even langs de achterkant van mijn grootouders huis.  Memories, memories...



We gaan terug naar de route en volgen deze verder langs het Schoot naar Oud-Smetlede.  Deze bossen vormen de verbinding tussen Oordegem (waarvan mijn vader afkomstig was) en Serskamp (waar mijn moeder woonde) en ik heb dus veel anekdotes gehoord over de ritten door deze bossen. 
Hier heeft het voorbije winterweer het pad wel omgetoverd in een ware modderpoel, dus het is wat opletten en zoeken om de voeten droog te houden (wat dus niet gelukt is)

Als we uit het bos op de weg Wetteren-Smetlede komen missen we de afslag naar links, waardoor we langs deze baan terug moeten wandelen  tot aan de kerk van Smetlede.  (gelukkig was het zondag en dus niet te druk)

Na 2u staan we terug aan de auto, met 10km in de benen en heel veel flashbacks in het hoofd.  De lus richting Serskamp moeten we zeker ook nog eens doen, want ook daar speelde een deel van mijn kindertijd zich af...



de foto's


Reacties

Populaire posts van deze blog

Liniewegelroute (06/08/2017)

Het was een mooie zondagnamiddag, dus we wilden graag nog een uitstapje maken.  Maar aangezien we wat laat aan onze planning begonnen en we op tijdig moesten terug thuis zijn, zochten we iets in de buurt.  Een rondje Google maakte ons warm voor de Liniewegelroute  een wandeling van 9km in Eksaarde.  Ideaal, dus wij gauw de auto in richting Eksaarde. We parkeerden de auto aan de kerk van Eksaarde en achter de kerk vonden we algauw het eerste bordje om de route aan te geven. We stapten eerst nog langs de huizen maar na +/- 500m sloegen we de liniewegel al in, een kronkelend smal pad langs de Linie, een militaire verdedigingslijn uit de 18e eeuw.  "De Linie" is nu een prachtig natuurgebied met afwisselend bossen, weiden, moerassen, We lopen langs maisvelden, (veel) braamstruiken en genieten van de al het natuurpracht en de rust. Na +/-3,5km kwamen we  aan de mooie  Kruiskapel . In het verleden passeerden we hier al eens op een M...

22/04/2018 - Op zoek naar boshyacinten

Het is de tijd van jaar : de bossen kleuren paars.  Wij trokken niet naar Halle, zoals duizenden anderen, maar zochten het dichterbij, in en rond Brakel. Op basis van het wandelnetwerk Getuigenheuvels stippelde ik een wandelroute uit, vertrekkend van op (kleine) parking aan Brakelbos.   We wandelden via La Houppe (en de grot) en de Pottelberg naar het Bos Ter Rijst.  Daar was het lekker rustig en konden we volop genieten van de paarse bloemenpracht. Langs rustige wegen wandelden we verder en genoten van het mooie, glooiende landschap van de Vlaamse Ardennen. Uiteindelijk kwamen we terug uit in Brakelbos, waar het ondertussen heel wat drukker was geworden. Na 2 uur wandelen hadden we een mooie 11,5km op de teller staan. de foto's (we volgden de knooppunten 51-6-52-23-24-25-26-33-51)